donderdag 26 november 2015

13/11/2015 TOXISCHE VERGIFTIGING ??? SCT

Vrijdag 13 november 2015… DE STAMCELTRANSPLANTIE…

Komend stuk is geschreven door mijn man Jos, omdat ikzelf de hele film kwijt ben (vanaf 12.50 tot 20.00 uur)

"Op vrijdag omstreeks 12:50 uur was het zover, de stamcellen zouden teruggeplaatst worden. Wel geteld waren het negen zakken (normaliter ongeveer drie). De hematoloog en nog 2 verpleegkundigen waren erbij.
De zakjes kwamen uit een koelbox. Deze  werden direct aan een standaard gehangen en met het infuus verbonden. De hematoloog hing twee zakjes aan de standaard welke tegelijk ook werden aangesloten op beide lijnen van het infuus/ de katheter.

De zakjes liepen heel snel leeg waarna ieder leeg zakje meteen werd vervangen voor een nieuw vol zakje (volgens mij 20cc).
Na ongeveer 4 zakjes gaf Gondy aan dat zij last had van haar maag en het gevoel had dat zij ging flauwvallen. Hierop werd het hoofdeinde van het het bed naar achteren gedaan en de benen omhoog. Het infuus werd wat langzamer gedraaid.

Gondy voelde zich weer ietsjes beter. Zij gaf aan dat zij het gevoel had dat haar benen omhoog staken, dit was ook het geval.
Vervolgens ging Gondy weer rechtop zitten. Zij zag toen dat ik haar hand vasthield. Gondy vertelde dat zij dacht dat de verpleegster haar de hele tijd had vastgehouden. Vervolgens liet zij nog twee a drie poepjes en iedere keer keek ze me toen aan.

Gondy vroeg hoeveel zakjes nog te gaan. De hematoloog gaf aan dat we bijna over de helft waren. De stamcellen bleven continu doorlopen.  Op een gegeven ogenblik zei Gondy dat zij het gevoel had dat zij moest overgeven. Zij kreeg toen een spuugbakje welke zij helemaal vol spuugde. Het betrof een gele substantie. 
Ik heb haar mond een paar keer afgeveegd en toen is zij weer naar achteren gaan zitten. Op het moment dat het negende zakje leeg liep,  zagen een verpleegkundige en ik dat zij met haar ogen begon te draaien. Ik dacht dat ze weer moest overgeven. 

Wij waren nu ongeveer 30 minuten later na het starten van het terugplaatsen van de stamcellen, dus het was ongeveer 13:20 uur.
Gondy werd rechtop gezet en zij was op dat moment niet meer aanspreekbaar. Zij was buiten bewust zijn en had haar kaken stijf tegen elkaar gedrukt. We kregen de kaken niet geopend. De hematoloog en verpleegkundigen geven aan niet te weten wat er aan de hand was. Men probeerde met een slangetje wat spug uit de mond te zuigen echter het lukte niet omdat de kaken strak op elkaar bleven. De hematoloog gaf aan dit nog nooit meegemaakt te hebben. Ik ben toen van de zijkant van het bed naar het voeteneind gegaan. Ik kon alleen maar toekijken en hopen dat alles weer goed kwam. Van buiten was ik vrij rustig maar van binnen kookte ik.
Omdat men niet wist wat er aan de hand was wilde de Hematoloog de zaalarts ter plaatse en de IC artsen. De hematoloog zei dat het mogelijk een beroerte was maar dat dit eigenlijk niet zou kunnen gezien de leeftijd van Gondy.

Eerst kwam een zaalarts ter plaatse welke Gondy onderzocht en probeerde contact met haar te krijgen hetgeen niet lukte.
De hematoloog zei ook nog tegen een verpleegkundige dat zij de zakken waar de stamcellen in hadden gezeten niet weggegooid moesten worden.
Ondertussen had Gondy ook haar ontlasting laten lopen.
Terwijl verpleging Gondy verschoonde kwamen de IC artsen. Er waren op dat moment zo'n acht man om haar heen.
Ik hoorde ze zeggen dat er bloed diende te worden afgenomen. De hematoloog  vroeg of ik even mee wilde lopen en in een kamertje vertelde hij  dat men een scan wil maken om te kijken of er geen bloedingen in de hersenen waren. Hij vroeg of ik daar wilde blijven wachten. Ik zei dat ik bij Gondy in de buurt wilde blijven en ben bij de uitgang van de kamer gaan staan.. Op dat moment werd de kamergenoot naar een andere kamer gebracht.
Ik hoorde dat ze voor de zekerheid zuurstof gingen toedienen. Daarna werd  zij met bed naar de scanafdeling gebracht. Tijdens vervoer liep ik met haar mee en hield ik haar hand vast. Hier reageerde ze niet op,  ook op het aanroepen en aanrakingen aan het gezicht reageerde ze niet.

Omstreeks 13:55 uur arriveerden we bij de scanafdeling, ik mocht niet mee naar binnen en moest wachten in de wachtkamer. Om 13:59 uur stuurde ik het eerste sms naar familie om hen in te lichten.  Om 14:14 uur stuurde ik smsje naar de zus van Gondy of ze naar afdeling 5 kon komen. Dan is  Gondy klaar met de scan.
Volgens mij is Gondy ongeveer 15 min op de scanafdeling geweest maar het leek wel een uur. Dat was ook het moment dat ik er doorheen zat en ik in huilen ben uitgebarsten. Ik was echt bang.

Op weg terug naar de kamer was Gon weer bij bewust zijn.
(volgens verpleegkundige hebben ze 2 scans moeten maken omdat je niet rustig wilde blijven liggen)
Je was weer om je heen aan het kijken maar je wist niet waar je was.
Op de kamer vroeg je me ook waar je was. De neuroloog kwam langs en vertelde dat hij niets afwijkends op de scan heeft kunnen zien .

Neuroloog heeft vervolgens een fysiek onderzoek gedaan en op alles wat hij deed reageerde jij zoals kriebelen onder voeten en je reflexen. Je wilde alleen niet naar hem luisteren en draaide je gezicht weg.
Vervolgens werd een hartfilmpje gemaakt, ook deze uitslag was goed.
Ook de zaalarts gaf aan dat scan goed was en dat er niets afwijkends op te zien was. Zij wilde ook contact met je maken maar ook voor haar draaide je je gezicht weg. Zus Ans arriveerde toen, maar dat heb je niet meegekregen. Zij is ongeveer 20 min gebleven en is toen naar de kids gegaan.

Je was heel onrustig en je was de hele tijd aan het woelen. Het heeft bijna een uur geduurd toen je weer redelijk aanspreekbaar was.
Omstreeks 16:00 uur zijn we samen naar de wc gelopen en heb je geplast. Even van te voren had je nog twee keer op de plaspot geplast, want je was ontzettend bleek.
Je had het warm en dan weer koud, dekens op en dekens af.  Je wilde slapen maar kon je draai niet vinden. Om 16:15 uur ben je in slaap gevallen.
Je sliep en dan was je weer wakker. Je bleef onrustig en wist niet wat er gebeurd was. . Ik vertelde je alles maar je kreeg misschien maar de helft mee. 
We hebben je ook de luier uitgedaan en een slip en pyjamabroek aangetrokken. Rond half 6 ben je weer gaan slapen en ben ik ff gaan eten tot kwart over 6. Toen ik terug kwam, was je nog steeds aan het slapen.

Tot 8 uur ben ik bij je gebleven. " 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten