maandag 13 mei 2019

8e kuur...

Maandag 13 mei 2019,

De kuur slaat aan, M-proteine gezakt, resterende waarden volgen...
Dus vanavond begin ik met kuur 2, oftewel kuur 8 van deze chemo-cocktail...

Dinsdag blijft een rotdag....
Tweede week; toename krampen/neuropathie/vocht onderbenen...rest idem... soms met vlagen zo moe en dan steeds je bij elkaar rapen... pffff, daar alleen van word je al moe...
Derde week; krijg er gratis bij; last van maag en maagzuur ;-(..... op naar de maagbeschermers...meer klachten... tijd om dosering te bespreken en op naar vierde week, een rustweek...pfffffff
Omdat maandag pinkstermaandag is geen controle, deze vindt plaats op woensdag.. mogelijk een extra rustweek... ben ik ook dik aan toe ;-) ...
Rustweek doet reuze goed, zelfs met vrienden een lange wandeling gemaakt zonder al te veel ongemakken... enjoying life....

========================================================

Antwoord op terugkerende vraag:
Hoelang ga je deze chemo krijgen en dan....???

Nou, simpel: er is geen prognose!!!
Afhankelijk of de kuur aanslaat en of het lichaam/geest het aankan, wordt een kuur gecontinueerd of aangepast qua dosis... als het niet meer werkt of ik krijg te veel last van de bijwerkingen, wordt een volgend 'plan' gemaakt. Dat kan wederom een chemo-cocktail zijn, dat kan een veel ingrijpender behandeling zijn en welke is een groot ?  Met alles ben ik ook afhankelijk van de ontwikkelingen en vooral van wat beschikbaar is en waarvoor ik in aanmerking  kom c.q. vooral vergoed wordt.....
Dus...  IK WEET HET NIET !!!




Kanker... heb je dan een keus ???

Je hebt altijd een keus, zei ooit een dierbaar iemand tegen me...

Maar klopt dat wel?
Theretisch natuurlijk wel.
In de praktijk voelt dat niet zo...

Ik kan natuurlijk 'natuurlijk' doodgaan en alle behandelingen weigeren.
Ik kan de alternatieve weg opgaan, vaak onbetaalbaar en wie weet wat en of het werkt.
(Met vlagen geprobeerd ...)
Ik kan de reguliere weg inslaan, wat ik gedaan heb, met alle consequenties van dien...

Consequenties die onvermijdelijk zijn zoals;
- de impact op de kinderen en relatie
- de impact op mijn gezonde deel van mijn lichaam
- de impact op mijn geest
- de impact op mijn leven...

Maar ik leef nog en kan nog genieten...

Laats zei n dierbaar iemand, als ik kanker krijg, ik laat me niet helpen. Onbegrijpelijk, pijnlijk en empathieloos. Vaak begin je te twijfelen bij zulke uitspraken maar als ik het in de groep van de lotgenoten gooi, delen ze mijn gevoel en helaas hoor ik nog meer andere ongelooflijke uitspraken/gedraagingen.

En de goedbedoelde opmerking: ik kan morgen ook onder n auto komen... etc etc...

Zelfs ouders of broers/zussen of andere dierbaren die vooral hun goedbedoelde mening/oordeel/advies willen geven, denken soms dat zij alles over onze ziekte weten.... pffffff...   daar mogen 'wij' ook mee dealen, geheel gratis en ongevraagd ;-(....  met zoals ik soms van anderen hoor, vergaande gevolgen... zo jammer...

Maar gelukkig zijn er natuurlijk ook de goede mooie momenten dat je je goed voelt, dat je gesteund wordt door je dierbaren & vrienden!!!!!  dat is meer dan goud waard en kun je niet zonder...!!!
Dat geeft kracht, vleugels en moed & hoop.... alles draait om liefde....

Ik ben blij dat ik nog  mooie dingen mag beleven. O.a. dat ik bijna dagelijk intens, samen met de honden, optimaal van de natuur mag genieten! Geen wind,  zonnetje en niet te warm is het ultieme toppunt, ha ha.

Bizar hoe je kunt veranderen in het leven... om te overleven...
Om niet alleen de kanker te verdragen maar ook alles wat hiervan het gevolg is..... :-( ....