Tussenstand 14 december 2015

Afgelopen vrijdag (11/12) bij de hematoloog geweest. Bloedwaarden zijn goed, eind januari terug. Dan wordt op mijn verzoek ook het 'verkeerde' eiwit bepaald, dat al voor de SCT (stamceltransplantatie) zich in de normale "rangs" bevond.
Over de SCT zei de hematoloog nu dat het mogelijk een toxische vergiftiging is geweest. Deze 'zaak' wordt geanalyseerd en aan mij teruggekoppeld. Ben reuze benieuwd. Het roept natuurlijk vragen op zoals; mocht ik tzt weer een SCT nodig hebben, is dat dan mogelijk? En welke maatregelen kunnen er getroffen worden om zulke reactie te voorkomen. En welke gevolgen kan zo'n toxische vergiftiging nu en later hebben, etc....maar dit zijn vragen voor de volgende keer.
De hematoloog zei nog nooit zoiets te hebben meegemaakt.....

Tussenstand qua klachten:
Gelukkig sinds een paar dagen voel ik dat er een stijgende lijn qua energie is, heel langzaam maar ik zie hem zelf gelukkig... :) ... De maag/misselijkheidsklachten zijn nagenoeg weg, wel nog een raar gevoel en helaas de smaak ook, maar dat heeft allemaal tijd nodig. Het hele spijsverteringsstelsel is van slag...(aangedaan)...
Verder heb ik sinds een week weer steeds meer last van neuropathie; ook de pijnlijke neuropathie.
handen en hele lichaam doen weer mee.....Kans is klein, maar ik hoop dat dit echt nog over gaat...dus duimen...ga nu met TENS-apparaat aan de slag...en mogelijk kan ik nog andere medicatie proberen...time will tell...
ik kijk uit naar de zomer, zo'n kaal koppie is echt koud voor een "koukleum"....

Graag willen wij iedereen voor alles bedanken en hele fijne warme feestdagen toewensen met een heel mooi gelukkig gezond liefdevol warm nieuw jaar !!!

Al bijna een half jaar OORLOG VOEREN....

Even een terugblik op afgelopen tijd. Komende maand is het een half jaar geleden dat ik met chemo begon.
Zoals mijn hematoloog bij het laatste bezoek zei: er is een moordaanslag op jou gepleegd...
waarop mijn man met humor zei; het was ook nog bijna gelukt.... doelende op de allergische reactie van de de SCT...

Ik voel het echter meer als oorlog voeren. Niet tegen de kanker, want dit is een sluipmoordenaar. Een sluipmoordenaar waar je je niet kan tegen weren. Kanker weet het immuunsysteem van elke patiënt zo voor de gek te houden, dat deze de kankercellen niet opruimt. Dus hoe wil je hier überhaupt tegen kunnen vechten.

Maar die chemo...tjee... dat is echt oorlog voeren. Elke keer krijgt je lichaam een klap en probeer die steeds maar weer bovenop te komen. Maar we gaan ervoor...
Terwijl de gevolgen van de chemo en de SCT (stamceltransplantatie) zich zelfs ook nog veel later kunnen aankondigen, maar laten we daar maar niet al te lang bij stilstaan.....

Hoop putten wij uit de onderzoeken die nu lopen naar het inzetten van het immuunsysteem, desnoods middels vaccins of donor-natural-killer-cellen. Dus met andere woorden: je eigen immuunsysteem zo herprogrammeren, zodat deze de kankercellen weer 'ziet' en deze opruimt... zonder alle nare bijwerkingen van de chemo...   HOOP.....laten we hopen dat deze doorbraak snel komt, voor alle lotgenoten maar ook voor een ieder in de toekomst, want op de dag van vandaag wordt één op de drie mensen geconfronteerd met kanker....