9 november 2015 De dag van de OPNAME

Zondag 8 november 2015

Eindelijk is het zover, morgen is de opname...wij zijn er klaar voor.

Maandag wordt de halskatheter onder plaatselijke verdoving geplaatst, dins- en woensdag de hoge chemo (Melfalan), donderdag rustdag en vrijdag worden de stamcellen teruggeplaatst...wij duimen voor een voorspoedige traject...

Dan volgen cruciale dagen/weken, in die zin dat het de vraag is hoe mijn lichaam reageert op de Melfalan en het terugplaatsen van de stamcellen. Een kleine greep uit de complicaties zijn: allergische reactie op de teruggeplaatste stamcellen, misselijkheid, infecties, bloedarmoede, koorts, algehele malaise, slijmvliezen mond kapot (zweertjes), niet kunnen eten/drinken, diarree, obstipatie, huiduitslag, grote vermoeidheid etc....Dat laatste zou mij kunnen helpen om door alles heen te slapen, dat zou een mooie bijkomstigheid zijn ;-) ....Ook kunnen er tekorten aan rode bloedcellen of bloedplaatjes ontstaan waardoor er transfusies nodig zijn...Helaas speelt de  neuropathie en pijn in de voeten mij ook nog steeds parten maar we blijven hoop houden en time will tell...

Maandagavond 9 november 2015
Vanochtend om half 11 meldden wij ons in het ziekenhuis op de afdeling A5. Na uitgebreide uitleg kon ik  mijn tas uitpakken. Gezien alle waarschuwingen omtrent de hygiëne, dacht ik dat ik in een schone kamer zou komen. Echter mijn kledingkastje en nachtkastje lag vol stof, haren en kruimels, stukje chips op de grond.... Dus eerst maar even eea ontsmet...
Toen was het wachten, om 14.00 uur werd ik opgehaald voor de halskatheter. Men was blijkbaar met een proef bezig om patienten efficiënter te vervoeren, maar bij mij ging dit mis. Ik heb dus een half uur voor  'niets'  in een wachtkamer gelegen en mogen luisteren naar een casus waarbij eea mis was gegaan met een mevrouw...Dat gaf hoop...ahum....uiteindelijk waren ze mij aan het zoeken en werd ik vervoerd naar de kamer waar de ingreep zou plaatsvinden.
Vier verpleegkundigen en een arts hebben zich gebogen over de ingreep. Er werd rustig en duidelijk alles uitgelegd. De risico's werden doorgenomen waarna ik toestemming moest geven voor de ingreep.....ai....Toen begon het. Een groot gedeelte van hals en borst werd ontsmet, daarna werd ik met groene dekens afgedekt en moest ik naar links kijken. Ik kon maar net naar lucht happen onder de groene lakens. Toen kwam de eerste verdoving. De arts ging met een soort microscoopje op zoek naar een goede ader. Daarna werd X centimeter onder de opening weer meerdere malen verdoofd en een snee gemaakt. Daar werd vervolgens de katheter ingeduwd en verder geschoven. Dit alles deed  niet echt pijn maar was wel een super diepgaand vervelend en trekkend gevoel. De arts moest hier en daar flink duwen. Je voelde dat men  "binnenin " bezig was....Tijdens de procedure werd meerdere malen met een echo de lijn gecheckt.Vervolgens moest de katheter zijn weg vervolgen richting hart. Na enige tijd was men klaar en moest eea gehecht worden. Een ingreep die te doen is maar echt geen pretje is.
Momenteel voel ik het trekken in de nek, het is gevoelig en het bloedde een beetje na. De verpleegkundige heeft zojuist alles verschoond.
Vanavond zijn Jos en onze meiden op bezoek geweest met een super mooie grote knuffel. En dat terwijl ik vanochtend ook al verwend ben met een tijdschrift, een poppetje en lief briefje. De knuffel is weer mee naar huis, kan die de plaats van mij in bed innemen, ha ha....wat houd ik van mijn gezin...
Zo meteen maar eens gaan snuffelen in de boeken die ik gekregen heb van broer en zwager, zo lief!

Dinsdagmiddag 10 november 2015
De nacht ingegaan met een pijnstiller, maar ik had niet het idee dat dit hielp. Het super mooie was dat de pijn in de voeten minimaal was en ik heb dan ook heerlijk geslapen tot half vier. In de ochtend voelde de nek goed aan. Je voelt de lijn nog wel zitten en bij bepaalde bewegingen is het gevoelig. Maar so far, so good...Rond 11 uur werd de chemo toegediend. Ik moest zelf wel weer voor de ijsjes vragen. Heb drie ijsjes (raketjes) gegeten. Kwartier voor de chemo, tijdens en daarna. Ben benieuwd of dit helpt om de ontsteking van de mondslijmvliezen te voorkomen c.q. minimaliseren. Ik doe mee met een onderzoek, maar heb nog niemand gezien die e.e.a. komt noteren. Mogelijk kijken ze alleen naar de na-weeën. Sindsdien ben ik wel gekoppeld aan vocht, dus mijn bewegingsvrijheid is beperkt. Voor de chemo moest ik drie tabletten nemen. Ernaar vragende bleken dit tabletten te zijn tegen de schimmels, infecties en misselijkheid....Op naar morgen....

Woensdag 11 november 2015
En daar begon het: misselijk met tijd en wijlen en oh zoooooo moe...
Gelukkig zijn er medicijnen voor de misselijkheid maar om het helemaal in toom te krijgen, lukte niet.

Donderdag 12 november 2015
Kort en krachtig, misselijk en moe...blijkbaar heeft lichaam de slaap nodig...gelukkig doen de tenen nagenoeg geen pijn meer, maar lopen blijft pijnlijk en dat is wel balen...

Vrijdag 13 november 2015
Omdat Gondy nog te weinig fut heeft om haar verhaal over het terugplaatsen van de stamcellen op papier te zetten maak ik Jos een klein berichtje.
Het terugplaatsen van de stamcellen is niet zo verlopen zoals het had moeten gaan. Nadat het laatste zakje met stamcellen (in totaal 9)  was teruggeplaatst is Gondy bewusteloos geraakt voor ongeveer 45 minuten. Men wist even niet wat er aan de hand was en er was dan ook paniek in het ziekenhuis.
Uiteindelijk heeft men een scan gemaakt en bleek er gelukkig niets aan de hand te zijn.
Gondy is momenteel heel erg moe en als ze weer kracht heeft zal zij het hele verhaal op haar Blog zetten.