Start derde kuur op maandag 5 december;
We zetten door... we gaan door...we moeten door...geen keus...proberen de hoop vast te houden... en eigenlijk geen tijd om ziek te zijn...
Onverwacht afscheid moeten nemen van onze grote trouwe viervoeter, na drie weken ziek zijn bleek dat ze niet meer beter zou worden en steeds meer achteruit ging, afscheid moeten nemen, veel te vroeg ook, zo intens maar het is goed zo. Verder volop bezig met zorg voor moeders...
Wat nu weer vaker gebeurt is als ik (in een winkel) lang sta of moet wachten, krijg ik het eerst warm, dan onbehaaglijk gevoel en dan het gevoel dat ik ga flauw vallen. Dan moet ik bewegen/lopen anders heb ik het idee dat ik echt omkiep. Dat is niet fijn, beangstigend en heb daar eigenlijk de neus van vol. In het verleden ook last van gehad..:-(....
Adrenaline laat je gaan en daar het nu rustiger in omgeving is, laat de ochtend chemo-misselijkheid zich goed voelen en een boterham smaakt helemaal niet meer. Toch eten dan maar 'genieten' van de structuur...het kan allemaal veel erger, maar ook veel beter en voor die laatste gaan we !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten