Actie Help-Gondy-Stop-Kanker...
Wat een avontuur is deze actie geworden. Vandaag 31-12-2016 staat de teller op € 27.660,- Wat begon met een actie om iedereen te informeren over het onderzoek en zo de gelegenheid te geven om eventueel een steentje bij te dragen, resulteerde in het flyeren van Hulsberg, het bijwonen van rommelmarkten, verkoop van pennen, het benefietconcert, de benefietkienavond, verloting van een schilderij, geven van interviews en het verrast worden door initiatieven van andere mensen. Te veel om allemaal in detail te beschrijven en de samenhorigheid in deze, gevoed door alle donateurs en mensen die geholpen hebben, is overweldigend en onbeschrijfbaar... ZO DANKBAAR VOOR !!!
Omdat er nog een aantal toezeggingen zijn die na 12-12 zouden gaan plaats vinden, loopt de actie door tot volgend jaar 1 juli 2017.
Op naar die doorbraak; in 2018 beginnen ze met de klinische fase...
Hoe gaat het nu?
Bloedwaarden zijn goed... maar dat zegt niet alles. Zoals mijn zus Jeanine de kanker al eens een sluipmoordenaar noemde, kan ik dat alleen maar beamen. Ook deze ziekte, Multipel Myeloom
oftewel de ziekte van Kahler, kan zich aan de oppervlakte verschuilen en dan ondergronds schade aanrichten. Bloedwaarden zijn goed, scans zijn goed, overige onderzoeken laten niets zien totdat het opeens helemaal mis is.
Dit is een onzekerheid die je de ene dag goed kan 'handelen' en de andere dag minder goed. Zeker als fysieke klachten toenemen en/of weer tijdelijk de kop opsteken. Je weet gewoon niet wanneer die wekker afgaat en negeer dan maar eens het tikken van de klok....
Want ik weet dat ik na een eventuele tweede behandeling van kanker heel wat levenskwaliteit zal inleveren. Een onzekerheid cq angst die je dagelijks met je meedraagt, die je dagelijks bezig houdt, die je niet meer loslaat en ook nooit meer zal loslaten. Zo bemerk ik ook steeds bij lotgenoten dat opmerkingen van anderen zoals: "och, voor mij kan het morgen ook over zijn, of volgend jaar is misschien wel de wereld vergaan" echte dooddoeners zijn die een mens in de ziel kan raken...
Mijn klachten en na-weeën van de kanker c.q. van de behandeling bepalen mijn leven. Zo moet ik eigenlijk elke middag één tot twee uur rusten, ik kan niet lang statisch zitten maar ook niet lang staan, ik moet op mijn rug slapen vanwege de neuropathie, kan niet zwaar tillen en/of zwaar werk verrichten want dan betaal ik de tol etc etc...Steeds keuzes maken... Gezien de gezinssituatie en werk, probeer ik daar zoveel mogelijk een balans in te vinden. Dit is echt een dagelijkse uitdaging. Maar wat geniet ik van het buiten zijn, bewegen in de natuur, samen wandelen met Coco in het bos... En volgende maand weer op controle...
2017...???
2017 brengt wat die brengen moet.
Ik hoop dat dit een goed, mooi, gezond, liefdevol, gelukkig, blij en wijs jaar voor ons allen wordt....want ieder huisje heeft zijn kruisje.... liefs Gondy.
